مقاله آرامش قدسی، نویسنده: دکتر علی محمدی آشنانی

  روزنامه ایران، شماره 5430 به تاریخ 15/5/92، صفحه 13 (فرهنگ و اندیشه)

انسان از سه نوع حیات برخوردار است که در یکدیگر تاثیر و تاثر متقابل دارند. یک نوع حیات جسمانی و فیزیولوژیکی است، نوع دوم حیات نفسانی و روانی و سپس حیات روحانی و معنوی که این سه بخش با یکدیگر در داد و ستد هستند. زندگی نیک، با آسایش جسم، آرامش نفس و معنویت روح، رقم می خورد. بدین رو انسان روزه دار، علاوه بر روح و نفس، باید جسم خود را نیز برای این سفر معنوی آماده سازد. تغذیه مناسب، ساحت جسمانی انسان را برای حضور مهیا می کند؛ به طوری که نفس انسان با آرامشی بیشتر و روح او با معنویتی افزون تر می تواند دریافت لازم از عبادت روزه داری را داشته باشد. اما در ماه رمضان باید به تغذیه روان و روح هم توجه ویژه مبذول کنیم. تغذیه روان با ساماندهی افکار و احساسات صورت می گیرد و سامان دادن ارتباطات سالم و مفید در خانواده و محل کار، زمینه خوبی برای آرامش روانی، ایجاد می کند. زمانی که انسان برای سحر بیدار می شود، روح او نیز نیاز به تغذیه دارد که این احساس نیاز، در خواندن نماز شب و دعا و نیایش و استغفار، نمود پیدا می کند. تغذیه جسم، روان و روح، در یکدیگر تاثیر و تاثر متقابل دارند. برخی از بزرگان در احوالات مرحوم قاضی نوشته اند که ایشان به شاگردان شان توصیه می کرد که حتی در شرایط عادی نیز که انسان برای ادای نماز شب بیدار می شود شایسته است ابتدا چیزی بخورد تا ضعف جسمانی اش برطرف شده و نفس و روحش برای حضور در نزد خداوند متعال آماده شود.

    استاد حوزه و دانشگاه و پژوهشگر قرآنی*
 
لینک کوتاه به این مطلب: