برای خودآگاهی باید گام های ذیل را برداشت:
1ـ خود را بشناس، از خود، آگاهی داشته باش. یعنی به طور مشخص دو کار انجام بده:
الف: رفتار و حالات و احساسات و عواطف و باورها و افکار خود را به طور دایم زیر نظر بگیر و بر آنها وقوف داشته باش. ببین چه می کنی؟ چه احساسی داری؟ و چگونه فکر می کنی؟ در آینه افکار، احساس واعمال خود را ببین.
ب: بکوش ریشه و علّت طرز فکر، احساس و عمل خود را کشف کنی. با این دو اقدام، گام مهمی برداشته ای.
2ـ بکوش خود را برای خویشتن آشکار سازی:مِی دانیم که انسان به دلایل بسیار و به ویژه به دلیل نظام تربیتی غلطی که به او دائماً پیام می دهد که: « هر که می خواهی باش، ولی هرگز خودت نباش»، به انتخابِ تحت فشار یا به جبرِ زور و شلاق، برای خوشآیند و بدآیند دیگران فکر می کند، احساس می کند و عمل می نماید و اینجاست که بر خود واقعی اش پرده می افکند و بر چهره اصلی خود نقاب می زند و ماسک قرار می دهد. لذا خود را نمی بیند. اکنون که این حقیقت را دانستی، از این پس، خود را برای خود سانسور مکن، در مقابل خود، ماسک بر چهره مزن. برای خودت ادا و اطوار در نیاور؛ بلکه چهره واقعی خود را حداقل برای خودت آشکار ساز. خود را برای خود پنهان مکن و بکوش علی رغم فشارهای درون و برون و موانع فکری احساسی و عملی، اجتماعی و فکری، خودت را برهنه و عریان، صاف و پوست کنده بنگری.
برای این کار، باید همه امور خود را یادداشت کنی تا کم کم با ذره بین نهادن بر آنها، از حجابِ خجلت و شرمندگی، تحقیر، ترس و هراس به در آیی و بدون هیچ ترس و شرمندگی، زوایای وجود خود را ببینی.
3ـ خود را بپذیر:
اکنون که با همه نقاط قوت و ضعفت برای خود آشکار شدی، هر چه هستی و هر که هستی با همه نقاط ضعف و قوتت، خود را بپذیر. هر چه اندیشیده ای، احساس نموده ای و انجام داده ای، یعنی گذشته خود را نفی و طرد مکن، گذشته خود را اگر چه دربردارنده تجربیات دردناک، بد، ترسناک و هول انگیز است، بپذیر و از آن شرمنده مباش! تا آن گذشته تلخ و ناراحت کننده را نپذیری، نمی توانی آن را اصلاح و جبران کنی. با خود سرود پذیرش کامل را بخوان. بدان با نفی گذشته ها، گذشته اصلاح نمی گردد. از آن بیاموز ولی به آن نیاویز. به نقاط ضعف و نقص خود آگاه شو و آنها را بپذیر. نه آن که آنها را باعث سرزنش خود قرار دهی و نه آن که آنها را نفی و انکار کنی. بلکه خود را با تمام نقص هایت بپذیر تا بتوانی آنها را اصلاح و جبران کنی.
4ـ خود را دوست داشته باش:
تا خود را به طور کامل دوست نداشته باشی، انگیزه و حوصله پرداختن به خویشتن را نداری. بدین رو:
الف: دشمنی با خود را متوقف کن؛ از خود بیگاری مکش، فشارهای عصبی و دویدنها و رقابت ها و مقایسه ها را متوقف کن. از خودکشی سیستماتیک دست بردار. یعنی از بدخوری، پرخوری، عدم توجه به بهداشت و ورزش، دوری گزین.
ب: چون نشانه دوست داشتن خود آن است که همه کارهای خوب را برای خود بخواهی و آنها را به سوی خود جلب کنی و از همه کارهای بد که خوبی ما را تهدید می کنند دست برداری و با پذیرش واقعیت و حقیقت و رعایت اخلاق و التزام عملی به آنچه که می دانی، امکان دوست داشتن خود را فراهم نما. چون اگر بین اندیشه و عملت، ظاهر و باطنت، اختلاف باشد. نمی توانی خود را دوست بداری.
آری باید سلامت جسمی و روانی داشته باشی و رعایت اخلاق کنی و گر نه از خود بیزار می شوی.
5ـ به خود احترام بگذار:
هر فرد انسان موجودی یگانه و منحصر به فرد و بی نظیر است. پس باید به تفاوتهای خود با دیگران توجه داشته باشید و احترام بگذارید یعنی سعی نکیند مقلّد و تابع و همانند و همسان دیگران بشوید. پس هرگز در جامعه و افراد دیگر ذوب مشو! حرمت خود را نگه دار و ارزش و والایی خود را پاس بدار.
6ـ از سرمایه های بی کران الهی برای رشد و تعالی خود استفاده کن:
آدمی با سرمایه های فراوان درونی پا به جهان هستی می گذارد و در اطراف خود نیز نعمت های بیکران الهی را مشاهده می کند. بر این اساس، باید از همه ی آنها برای رشد و تعالی خود بهره ببرد و آنها را در خدمت شکوفایی وارتقای خود به کار گیرد. و گر نه با خسارت بسیار بزرگی مواجه می گردد.
7ـ به نیازهای خود بپرداز:
آدمی دارای نیازهای فراوان جسمی، روانی و معنوی است که باید برای برآوردن آنها تلاش نماید. تلاش آگاهانه، مدیر و مدبّرانه برای ارضای نیازها به صورت صحیح، یکی از وظایف اساسی شبانه روز ماست. برخی به نیازهای خود بی توجه هستند و به عوارض و پیامدهایش توجّه ندارند.
8ـ از خود، به اندازه توان و ظرفیت خود، توقّع داشته باش:
توان علمی و عملی انسان محدود است. باید به این واقعیت توجه داشته باشیم!
برخی توان و ظرفیت علمی ـ روانی ـ عاطفی و عملی خود را نمی شناسند. لذا در صدد مقایسه با دیگران برآمده و به مسابقه با دیگران مشغول می شوند. آنها معمولاً از خود توقعات و انتظاراتی بیشتر از ظرفیت خود دارند! و چون این توقعّات قابل برآورده شدن نیست، از خود مأیوس می گردند. ولی باید کوشید که توان و ظرفیت خود را بشناسیم و در همان حد و اندازه از خود توقع داشته باشیم، چرا که خداوند به اندازه ی طاقت و وسع و امکانات آدمی، از ما تکلیف می خواهد.
9ـ از خود و جهان هستی، راضی باش:
رضایت از خود، به معنای خودشیفتگی و عجب و خودپسندی نیست؛ بلکه یعنی تلاش خود را بکن، سعی کن بر اساس حقیقت و عقل و عدالت و معنویت گام برداری و آنچه را می فهمی خالصانه انجام بده و از انجام کارت راضی باش. یعنی خود را سرزنش نکن و با انتقاد و نقدی مرنج. یعنی « ای کاش » و « شاید » را به زندگی خود راه مده. زیرا تو که به اندازه ای که عقلت رسیده عمل کرده ای و اگر الآن هم فهمیدی اشتباه کرده ای، سعی کن این فهم را در آینده به کار بگیری نه آن که در غم و حسرت گذشته بمانی. از جهان هستی و اوضاع و احوالش راضی باش و با آن مستیز!
10ـ خودت باش:
سعی کن خودت باشی. آن گونه که خدایت آفریده نه آن گونه که دیگران القاء و تحمیل و تلقین و مطالبه می کنند. از درون استوار و شاد باش نه آن که از بیرون به شادی و خوبی تظاهر کنی و در درونت آشفته باشی. آنچه هستی، خود را نمایان کن، افکار و احساسات را پنهان و سانسور مکن. آنها را عرضه کن و اگر نقدی بود در آن بنگر و اگر درست بود بپذیر!.
گروه اندیشه: کتاب «درسنامه قرآنشناسی» به قلم علی محمدیآشنانی، کتابی است که با استفاده از مطالب و آیات قرآن، به بیان و معرفی اسامی، عناوین، جایگاه، ویژگیها، اهداف و رسالتها، کارکردها، معلمان و مربیان و وظایف ما نسبت به قرآن کریم میپردازد.
به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا)،
کتاب «درسنامه قرآنشناسی» کتابی است که به قلم علی محمدی آشنانی در 16
گفتار تألیف و تدوین شده و از سوی انتشارات تلاوت وابسته به سازمان
دارالقرآن کریم به انتشار رسیده است.
بنا بر این گزارش، این کتاب در 16 گفتار با عنوانهایی مانند «انواع شناخت
قرآن»، «اسامی و عناوین قرآن»، «اسامی و عناوین مستقل قرآن»، «عناوین و
اوصاف تبعی»، «صفات و ویژگیهای قرآن» در چهار گفتار، «اهداف نزول و رسالت
قرآن» در دو گفتار، «فواید، آثار و کارکردهای قرآن»، «وظایف و مسئولیتهای
فردی ما نسبت به قرآن» در دو گفتار، «وظایف و مسئولیتهای اجتماعی و جهانی
ما نسبت به قرآن»، «معلمان و مربیان قرآن» و «شیوههای بیان معارف و تربیت
قرآن» تألیف شده است.
در پیشگفتار این کتاب میخوانیم: «شناخت قرآن برای هر فرد مسلمان و مؤمن،
امری ضروری و واجب است. چرا که منبع اصلی و اساسی دین و زیربنای اندیشه یک
مسلمان و آن چه که به زندگی او حرارت، معنی، حرمت و روح میدهد، قرآن است.
شناخت قرآن برای اندیشمندان، فرهیختگان و دانشپژوهان مسلمان دارای ضرورت
بیشتری است، از آن رو که این کتاب در تدوین و گسترش دانش بشری و تکوین
سرنوشت جوامع اسلامی و بلکه در تکوین سرنوشت همه انسانها مؤثر بوده و
میباشد.
شناخت قرآن برای اساتید و دانشجویان علوم قرآن و تفسیر و برای طلاب و
روحانیون حوزههای علمیه، دارای ضرورتی افزونتر از دیگران است؛ بدان رو که
قرآن کریم، موضوع اصلی دانش مورد مطالعه آنان است و بدون شناخت موضوع
اصلی، نمیتوان به مباحث درونی و پیرامونی آن دست یافت.»
نویسنده کتاب «درسنامه قرآن کریم» در پیشگفتار خود در پاسخ به این پرسش
که آیا قرآن قابل شناخت است؟ بیان کرده است که «بدون تردید قرآن نه تنها
کتابی شناختنی است؛ بلکه به دعوت خداوند متعال، شناخت، تدبر، تفکر و تعقل
در مورد آیات الهی قرآن لازم و واجب است و اعراض، فروگذاری، کتمان و ترک
شناخت و عمل به آن، پیامدهای خطرناکی در پی دارد.
وی در بخش دیگری از این پیشگفتار با اشاره به این مطلب که برای اینکه
قرآن برای همیشه ناشناخته باقی نماند، یکی از موضوعاتی که قرآن به آن
پرداخته، معرفی خودش است، عنوان کرده است که «خداوند متعال برای شناساندن
قرآن، نکاتی را در قرآن مطرح ساخته است؛ البته نه به منظور تبلیغ از قرآن،
بلکه از هزاران، تنها تعدادی را بازگفته است تا آدمیان بدان توجه یابند و
از آن بهرهمند شوند و توشه برگیرند؛ زیرا طبیعت آدمی اینگونه است که بدون
معرفت حقیقت، جایگاه و آثار یک چیز بدان نمیگراید».
نویسنده سپس در اثر پژوهشی ارزشمند خویش کوشیده است تا در جهت همین نگرش به شناساندن قرآن اقدام کند.
یادآور میشود، کتاب «درسنامه قرآنشناسی» به قلم علی محمدیآشنانی، با
شمارگان 2000 نسخه، در 208 صفحه و به قیمت 60 هزار ریال توسط انتشارات
تلاوت وابسته به سازمان دارالقرآن کریم منتشر شده است.
کتاب «درسنامه قرآنشناسی» به قلم علی محمدیآشنانی، کتابی است که با استفاده از مطالب و آیات قرآن، به بیان و معرفی اسامی، عناوین، جایگاه، ویژگیها، اهداف و رسالتها، کارکردها، معلمان و مربیان و وظایف ما نسبت به قرآن کریم میپردازد.
به گزارش خبرگزاری شبستان، کتاب «درسنامه قرآنشناسی» در 16 گفتار با عنوانهایی مانند «انواع شناخت قرآن»،«اسامی و عناوین قرآن»،« عناوین و اوصاف تبعی»،«صفات و ویژگیهای قرآن»،«اهداف نزول و رسالت قرآن»،«فواید، آثار و کارکردهای قرآن»،«وظایف و مسوولیتهای فردی ما نسبت به قرآن»،«وظایف و مسوولیتهای ااجتماعی و جهانی ما نسبت به قرآن» و «معلمان ومربیان قرآن» راههایی جامع برای شناخت قرآن ارایه داده است.
با توجه به اهمیت شناخت قرآن باید به این نکته توجه کرد که «آیا قرآن قابل شناخت است؟» بدون شک قرآن نه تنها کتابی است که باید آن را شناخت، بلکه تدبر، تفکر و تعقل درباره آیات الهی قرآن نیز لازم و واجب است و اعراض، فروگذاری، کتمان و ترک شناخت قرآن و عمل نکردن به آن پیامدهای خطرناکی خواهد داشت.
یکی از موضوعاتی که قرآن کریم درباره آن سخن گفته، معرفی قرآن به زبان قرآن است. خداوند متعال برای شناساندن قرآن نکاتی را در قرآن مطرح کرده است. البته بیان این مطالب در قرآن تنها به منظور تبلیغ نیست، بلکه منجر میشود تا انسان جایگاه خود را بشناسد و با اشراف به جایگاه خود در هستی قرآن را نیز بشناسد.
اثر حاضر با هدف فراگیری «انواع شناخت قرآن»، «شناخت تعداد و انواع اسامی و عناوین قرآن کریم»،«شناخت اسامی و عناوین مستقل»، «شناخت معنای واژگان»، «اسامی و عناوین مستقل»، «شناخت بخشی از اوصاف و ویژگیهای قرآن»،«شناخت جامعیت قرآن»، «شناخت تحریفناپذیری قرآن» و «شناخت پارهای از اهداف نزول و رسالت قرآن» تدوین شده است و به مخاطب کمک میکند تا ابتدا به ضرورت شناخت قرآن پیببرد و سپس قرآن و دلایل نازل شدن آن را به خوبی بشناسد.
بنابرگزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، در قسمتی از کتاب میخوانیم:«اتباع و دنبالهروی کامل از آموزههای قرآن و شکیبایی بر تحقق دستورات الهی آن، یکی از وظایف و مسوولیتهای ما در برابر قرآن کریم است. خداوند میفرماید:"و اتبع ما یوحی الیک واصبر حتی یحکم الله و هو خیرالحاکمین؛ چیزی را که به تو وحی میشود پیروی کن و صبر کن تا خدا داوری کند که او بهترین داوران است." برابر این آیه اتباع و پیروی از وحی الهی قرآن کیم نیاز به صبر و شکیبایی دارد.»
به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن ایکنا، کتاب «درسنامه قرآنشناسی» کتابی است که به قلم علی محمدی آشنانی در 16 گفتار تألیف و تدوین شده و از سوی انتشارات تلاوت وابسته به سازمان دارالقرآن کریم به انتشار رسیده است.
بنا بر این گزارش، این کتاب در 16 گفتار با عنوانهایی مانند «انواع
شناخت
قرآن»، «اسامی و عناوین قرآن»، «اسامی و عناوین مستقل
قرآن»، «عناوین و اوصاف تبعی»، «صفات و ویژگیهای قرآن» در
چهار گفتار، «اهداف نزول و رسالت قرآن» در دو گفتار،
«فواید، آثار و کارکردهای قرآن»، «وظایف و مسئولیتهای فردی ما نسبت
به قرآن» در دو گفتار، «وظایف و مسئولیتهای اجتماعی و جهانی ما نسبت به
قرآن»، «معلمان و مربیان قرآن» و «شیوههای بیان معارف و تربیت قرآن» تألیف شده است.
در پیش گفتار این کتاب میخوانیم: «شناخت قرآن برای هر
فرد مسلمان و مؤمن، امری ضروری و واجب است. چرا که منبع اصلی
و اساسی دین و زیربنای اندیشه یک مسلمان و آن چه که به زندگی
او حرارت، معنی، حرمت و روح میدهد، قرآن است.
شناخت قرآن برای اندیشمندان، فرهیختگان و دانشپژوهان
مسلمان دارای ضرورت بیشتری است، از آن رو که این کتاب در
تدوین و گسترش دانش بشری و تکوین سرنوشت جوامع اسلامی و
بلکه در تکوین سرنوشت همه انسانها مؤثر بوده و میباشد.
شناخت قرآن برای اساتید و دانشجویان علوم قرآن و تفسیر و
برای طلاب و
روحانیون حوزههای علمیه، دارای ضرورتی افزونتر از
دیگران است؛ بدان رو که قرآن کریم، موضوع اصلی دانش مورد مطالعه
آنان است و بدون شناخت موضوع اصلی، نمیتوان به مباحث
درونی و پیرامونی آن دست یافت.»
نویسنده کتاب «درسنامه قرآن کریم» در پیشگفتار خود در
پاسخ به این پرسش که آیا قرآن قابل شناخت است؟ بیان کرده
است که «بدون تردید قرآن نه تنها کتابی شناختنی است؛ بلکه
به دعوت خداوند متعال، شناخت، تدبر، تفکر و تعقل در مورد آیات
الهی قرآن لازم و واجب است و اعراض، فروگذاری، کتمان و ترک شناخت و عمل به
آن، پیامدهای خطرناکی در پی دارد.
وی در بخش دیگری از این پیش گفتار با اشاره به این مطلب
که برای اینکه قرآن برای همیشه ناشناخته باقی نماند،
یکی از موضوعاتی که قرآن به آن پرداخته، معرفی خودش است،
عنوان کرده است که «خداوند متعال برای شناساندن قرآن، نکاتی را
در قرآن مطرح ساخته است؛ البته نه به منظور تبلیغ از قرآن، بلکه از
هزاران، تنها تعدادی را بازگفته است تا آدمیان بدان توجه یابند و از آن بهرهمند شوند و توشه برگیرند؛ زیرا طبیعت آدمی اینگونه است که
بدون معرفت حقیقت، جایگاه و آثار یک چیز بدان نمیگراید».
نویسنده سپس در اثر پژوهشی ارزشمند خویش کوشیده است تا در
جهت همین نگرش به شناساندن قرآن اقدام کند.
یادآور میشود، کتاب «درسنامه قرآنشناسی» به قلم علی محمدیآشنانی، با شمارگان 2000 نسخه، در 208 صفحه و به قیمت 60 هزار ریال توسط انتشارات تلاوت وابسته به سازمان دارالقرآن کریم منتشر شده است
نویسنده کتاب درسنامه قرآنشناسی: قرآن بدون معرفی خداوند ناشناخته می ماند
دکتر علی محمدی آشنانی در گفتگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)،
عنوان کرد: قرآن کتابی
است که از سوی خداوند بلند مرتبه نازل شده است و ریشه در
علم الهی دارد و بشر با توجه به علم محدودی که دارد، با
همه جوانب قرآن آشنایی ندارد. به همین دلیل نیاز شدیدی برای معرفی قرآن احساس میشود.
این نویسنده قرآنی افزود: همه افرادی که به مباحث علوم قرآنی و تفسیر می پردازند، باید با کارکردهای قرآن،
رسالت قرآن و وظایف افراد نسبت به قرآن آشنا شوند تا بتوانند مطالب قرآن را به خوبی درک کنند.
محمدی آشنانی گفت: خداوند در قرآن تجلی کرده است و تجلی خداوند باید به جویندهگان معارف الهی معرفی شود تا مخاطب
بتواند نگاهی عمیق به قرآن داشته باشد.
وی با بیان اینکه شرط پرداختن به مباحث قرآنی آشنایی با رسالت قرآن و
کارکردهای آن است، درباره کتاب درسنامه قرآنشناسی گفت: این کتاب به
زمینههای مربوط به کارکردهای قرآنی و رسالت قرآن با نگاهی
نوین میپردازد. برای شناخت قرآن باید تبیین شود که
مسلمانان در مقابل قرآن چه وظایفی را به عهده دارند. به همین دلیل در این کتاب به سه وظیفه فردی، اجتماعی و
بینالمللی که افراد در مقابل قرآن دارند، پرداخته شده است.
محمدی آشنانی اظهار کرد: بعضی از کتابهای مشابه این اثر با این موضوع به رسالت
یا ویژگیهای قرآن به صورت جداگانه پرداختهاند اما به صورت
درسنامهای نظاممند،
خاص، مستند، بر اساس آیات قرآن و با تکیه بر موضوعات قرآنی
تاکنون چنین پژوهشی صورت نگرفته بود
کتاب «جامعه آرمانی در قرآن کریم» نوشته علی محمدی آشنانی که به تازگی توسط بوستان کتاب قم منتشر شده است به معرفی برخی مؤلفههای آرمانشهر اسلامی پرداخته و با بررسی هدف و شکل این جامعه، برتری آن تبیین شده است.
علی محمدی آشنانی، استاد حوزه و دانشگاه، در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا)، به مناسبت انتشار کتابش با عنوان «جامعه آرمانی در قرآن کریم»، با اشاره به بحث جوامع تیپیک یا جوامع آرمانی یا آرمانشهرها در حوزه جامعهشناسی و در میان جامعهشناسان، گفت: در چارچوب این بحث هر مکتب به طرح این مسئله میپردازد که آرمان و ارزشهای خود را در چه جامعهای و با چه مناسباتی تعریف میکند.
محمدی آشنانی افزود: همه جوامع آرمانى بشرى، هدف کلى خود را تحقق عدالت و تأمین کمال و سعادت آدمى، معرفى کردهاند، ولى به دلیل آنکه سعادت، کمال و عدالت، در دیدگاه هر یک، تعریف و مصداق خاصى دارد، اهداف جزیى و تفصیلى آنان بسیار متفاوت میشود؛ چرا که پیشفرضهاى اصولى همچون نحوه نگرش به انسان، غایت را دنیا یا آخرت پنداشتن، مادینگرى یا وحیمدارى، تعاریف ما را از سعادت، کمال و عدالت به طور اساسى تغییر میدهد.
وی با اشاره به فلسفه بعثت انبیاء و مقصود آنان یعنی هدایت و سالمسازی انسانها و ارتقا و تعالی جوامع بشری، عنوان کرد: این هدف به کاملترین شکل آن در آخرین مکتب دینی یعنی اسلام و از طریق رسول گرامی آن معرفی و در جهت تحقق آن تلاش شده است و ما در کتاب «جامعه آرمانی در قرآن کریم» به این مطلب پرداختهایم و بر این مطلب تأکید کردهایم که شاید بتوان گفت که هدف کلى جامعه اسلامى نیز دستیابى به سعادت، کمال و عدالت حقیقى است، اما در تعریف قرآن کریم، این امور تنها در پرتو معرفت و قرب به خدا قابل دستیابى است و بس.
نویسنده کتاب «جامعه آرمانی در قرآن کریم» درباره مطالب این کتاب گفت: در این اثر ضمن معرفی آرمانشهرهایی که از سوی اندیشمندان مختلف، از افلاطون گرفته تا دیگر اندیشمندان غربی و اندیشمندان مسلمان و پس از بررسی و نقد این نظریات، به معرفی جامعه آرمانی و آرمانشهر مورد نظر اسلام پرداختهایم. در این کتاب برخی از مؤلفههای چنین جامعهای معرفی شده و بعضی از مباحث به مبانی مورد نیاز و یا لوازم بحث اختصاص یافته است و در واقع هدف و شکل جامعه آرمانی مورد نظر اسلام و قرآن مورد بررسی قرار گرفته و برتری آن تبیین شده است.
محمدی آشنانی با اشاره به بحث مفصلی که مرحوم علامه طباطبایی در ذیل آخرین آیه سوره مبارکه آلعمران راجع به جامعه مطرح کرده، بیان کرد: ایشان در این بخش از تفسیر خود نکات بسیار مهمی را آورده است و بعد از علامه نیز اندیشمندانی در باب مباحث اجتماعی در حوزه اندیشه اسلامی سخن گفتهاند و همچنین در تفاسیر گذشته هم نکاتی وجود دارد و ما سعی کردهایم که از این آراء و نکات هم استفاده و آنها را در این اثر منعکس کنیم.
یادآور میشود، کتاب «جامعه آرمانی در قرآن کریم»، نوشته علمی محمدی آشنانی، در قطع وزیری، در ۳۲۴ صفحه و با قیمت ۱۰۰ هزار ریال، به همت مرکز فرهنگ و معارف قرآن کریم تهیه و تدوین و توسط بوستان کتاب قم منتشر شده است.